Review จอมเกบลูส์ (ろくでなしBLUES)

     สวัสดีครับช่วงนี้ผมอาจจะอัฟข้อมูลหรือเขียนอะไรที่เป็นบ่อยๆหน่อยครับ พอดีอยากทำมานานเป็นโปรเจคที่ วางจนฝุ่นเก่าในหัวไปนานมากแล้ว แต่ก็ได้แรงจูงใจและได้เข้าไปร่วมกลุ่มในเฟสบุ๊คมาโดยได้มีพี่ๆน้องๆเพื่อนๆทั้งหลายก็ยังชอบและค้นหาการ์ตูนเรื่อง จอมเกบลูส์ มาอ่านอยู่ ในทุกวันนี้ และด้วยที่มันเป็นการ์ตูนเก่ามาก จึงทำให้เด็กๆที่อ่านรุ่นหลังๆอาจไม่ได้รู้จักและไม่ได้ตามอ่าน เลยอยากจะมีรีวิว เป็นบทความจากผม เพื่อสื่อสารให้ทุกท่านทราบครับ

     การ์ตูนเรื่อง "จอมเกบลูส์" เป็นการแต่งโดย อาจารย์ มาซาโนริ โมริตะ ในช่วงปี พ.ศ 2531 - 2540 ครับ โดยในช่วงแรกของไทยนั้น ที่นำเข้ามาใช้ชื่อว่า อย่างนี้สิบลูส์ และหลายชื่อที่ก่อนจะมาจัดพิมพ์โดยสำนักพิมพ์  Siam Inter Comics ครับ ดังในรูปตัวอย่างของเล่มหนังสือสมัยก่อนเท่าที่ผมได้ถ่ายภาพไว้และยังมีอีกชุดเก่าๆที่ยังไม่ได้ถ่าย ผมก็สะสมไว้ครับขออนุญาติลงแค่นี้คร่าวๆละกันนะครับ

     ครับและก็ได้สำนักพิมพ์  Siam Inter Comics มาจัดพิมพ์ใช้ชื่อเรื่องว่า "จอมเกบลูส์" โดยจัดพิมพ์ออกมาทั้งสิ้นจำนวน 42 เล่มจบ และมีฉบับพิเศษอีก 1 เล่ม เป็นการรวมการ์ตูนตัวเล็กหัวโตที่วาดแนวน่ารัก พร้อมมีการเสนอมุขความเฮฮาจากหลายๆเล่มที่แทรกอยู่มารวมไว้ในเล่มเดียวครับ จึงสรุปได้ว่า มีทั้งหมด 42 + 1 เล่ม เท่ากับครบชุดจะมี 43 เล่มครับ 

     ครับเราได้เห็นถึงหน้าตาของหนังสือการ์ตูนเรื่อง "จอมเกบลูส์" ที่เป็นพิมพ์เก่าไปทั้งหมดแล้วนะครับถึงเวลาที่จะเริ่ม Review แล้วครับ

ชื่อเรื่อง (ญี่ปุ่น) : ろくでなしBLUES

ชื่อเรื่อง (อังกฤษ) : Rokudenashi Blues

ชื่อเรื่อง (ฝรั่งเศษ) : Racaille Blues

ชื่อเรื่อง (จีน) : 铁拳之道BLUES

ชื่อเรื่อง (เกาหลี) : 비바블루스 , VIVA! BLUES

ชื่อเรื่อง (รัฐเซีย) : Блюз Рокудэнаси

ชื่อเรื่อง(ไทย) : บลูส์ (ทับศัพท์) , อย่างงี้สิบลูส์ (หมึกจีน) , จอมเกบลูส์ (SIC)

ผู้แต่ง : Masanori Morita

     ตัวผมเองก็ชื่นชอบ หลงรักและประทับใจมากๆโดยส่วนตัวนั้นคือ เรื่อง "จอมเกบลูส์"ครับ  เป็นการ์ตูนแนวนักเรียนนักเลงที่มีความเป็นนักเลงแบบแท้จริง คนจริงน่าเคารพนับถือในความรักพวกพ้องแบบจริงใจ โดยสมัยนั้นไม่มีคำว่าปืน อาวุธ และมีด ใช้แค่ศิลปะการต่อสู้ด้วยหมัดเราเองเนี่ยแหละล้วนๆ ตัวต่อตัวบ้าง ตะลุมบอนบ้าง และฝีมือก็ไม่ใช่เด็กๆกระจอกๆซะที่ไหน ถือว่า เป็นการ์ตูนแนวนักเรียนตีกันที่ สุดยอดในช่วงยุค 90' จริงๆ และมีลายเส้นที่เป็นเอกลักษณ์ สวยงามมากทั้ง คาแรคเตอร์ ดีไซน์ และฉากและเมืองจุดเล็กๆน้อยๆต่างๆ ในเรื่องที่มีอยู่จริงในประเทศญี่ปุ่น และการจบลงของหนังสือการ์ตูนญี่ปุ่นชุด จอมเก บลูส์ เป็นไปอย่างประทับใจผู้อ่านและแทบจะไม่ทำร้ายความรู้สึกของแฟนๆที่คอยติด ตามอ่านมาตลอดเลยแม้แต่น้อย  เป็นการตูนชุดยาวที่มีการจบลงไปแล้วอย่างสมบูรณ์แบบ ซึ้งเนื้อหาในตอนหลังๆจะมีความสัมพันธ์กับเรื่องราวที่ดำเนินมาตั้งแต่ต้น เป็นเหตุเป็นผลกัน และผูกเนื้อเรื่องได้อย่างไม่สะดุด ไม่ว่าจะเป็นโครงเรื่องหลักที่มีเนื้อหาค่อนข้างแน่น หรือพวกนิสัยคาแรคเตอร์ของตัวละครประกอบต่างๆ ก็ไม่ได้สร้างตัวละครมาอย่างสะเปะสะปะ  เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทั้งที่เกิดจากตัวละครเพียงไม่กี่ตัวจนไปถึงตัวละครอีกหลายๆตัวที่ส่งผลให้เกิดเหตุการณ์ใหญ่ๆ ต่างมีผลกระทบเนื้อเรื่องสัมพันธ์กันไปหมด ทั้งหมดนี้จึงส่งผลให้ผู้อ่านเรื่องนี้รู้สึกผูกพันธ์ อิ่มเอมใจ และเกิดความประทับใจฝังอยู่ในตัวของผู้อ่านไปตลอดกาล

     เนื้อเรื่องของ "จอมเกบลูส์" จะเล่าถึงเด็กหนุ่มในวัยมัธยมศึกษาตอนปลายซึ่งเป็นตัวเอกของเรื่องชื่อ มาเอดะ ไทซน เด็กผู้มีความสามารถและความชอบในกีฬามวยสากล และการชกต่อยทะเลาะวิวาท นิสัยนิ่งๆเงียบๆแต่มีจิตใจที่ดีและรักเพื่อนฝูงอย่างจริงใจ มาเอดะ มีความฝันว่าอยากจะเป็นนักมวยสากลระดับโลกให้ได้  มาเอดะได้เข้าศึกษาที่โรงเรียน เทเคน ณ โตเกียว ในเขต คิจิโยยิ โดยมีเพื่อนสนิทอีก 2 คน คือ ยามาชิตะ คัตสึยิ และ ซาวามูระ โยเนยิ ทั้ง 3 คนได้เข้ามาโดยไม่รู้ถึงความแตกแยกการแบ่งพรรคแบ่งฝ่ายระหว่างชมรมเชียร์ และชมรมมวย ที่มีอคติบาดหมางกัน แต่เมื่อมาเอดะเข้ามาก็สามารถรวบรวมชมรมทั้ง 2 ที่ขัดแย้งกันให้เข้าใจกันได้และมีความสนิมสนมกลมเกลียวแน่นแฟ้นของนักเรียนร่วมสถาบันเดียวกัน โดยต้องบอกว่าเรื่องราวที่เกิดเพราะความมีจิตใจดีของ มาเอดะทั้งนั้นที่ส่งผลให้โรงเรียนเทเคนหมดปัญหาภายในโรงเรียนไปได้ จนทุกๆคนต่างยกย่องให้ มาเอดะ เป็นผู้นำของโรงเรียนเทเคนไปเลย

     เมื่อปัญหาในโรงเรียนเทเคนจบไป ก็เริ่มปูเนื้อเรื่องถึงปัญหาต่างในชีวิตการเป็นนักเรียนทั้งเรื่องจีบสาว ต่อยตีกับโรงเรียนในเขตเดียวกันนั้นคือ โรงเรียนโยเนโชว โดยมีผู้นำคือ ชิมะบุคุโร่ กับ โรงเรียนเคียวเอ มีผู้นำคือ อาคางิ ซึ่งเป็น 3 โรงเรียนที่มีความบาดหมางไม่ลงรอยกัน โดยผู้นำแต่ละโรงเรียนก็ได้ผ่านการเจอกับ มาเอดะ ทั้งนั้น จนทำให้ทั้ง 3 โรงเรียน ยอมยกย่องให้ มาเอดะเป็นผู้นำในเขตนี้  และเมื่อมีการเปิดปีการศึกษาใหม่ก็จะมีนักเรียนรุ่นใหม่ๆ เข้ามาเรียนจึงมีรุ่นน้องใหม่ๆการต้องการพิสูจน์ฝีมืออยากเป็นผู้นำ ปีนเกลียว ไม่มีความเคารพ การวัดรอยเท้ารุ่นพี่ หรือแม้แต่การต้องการเป็นใหญ่ของนักเรียนใหม่ๆ ก็ทำให้เกิดเป็นเหตุการณ์วุ่นวายอยู่เนืองๆ แต่ทั้งหมดก็ล้วนจบลงอย่างเข้าใจ กลายเป็นพวกพ้องที่รักกันเป็นกลุ่มเป็นก้อน และมีความสามัคคียิ่งขึ้น โดยมีมาเอดะเป็นแกนกลาง ...และนั่นก็พูดได้ว่าเป็นเพราะจิตใจที่ดีงามของเขาเช่นเดียวกัน แต่เนื้อเรื่องยังคงปูทางเดินให้มาเอดะได้มีการเรียนรู้เทคนิคต่างๆในการชกมวยสากลไปพร้อมกันและเทคนิคพวกนี้ก็ทำให้ มาเอดะนั้นยิ่งมีทีเด็ดขึ้นไปทุกที พร้อมกับมีเนื้อหาตอนสั้นๆ ที่เกี่ยวกับความรักบ้าง ความบ้าบอตลกขบขันบ้าง และจริงจังบ้าง แทรกอยู่ตลอดทาง และมีการวาดตัวละครชนิด ตัวเล็ก หัวตัว หรือ มินิบิ๊กเฮด แบบน่ารักมากๆเป็นเอกลักษณ์จริงๆ และเรื่องราวศึกนอกเขตก็เริ่มมาถึง 

     เมื่อชื่อเสียงของมาเอดะและพรรคพวกของโรงเรียนเทเคนเริ่มโด่งดัง โรงเรียนในเขตอื่นของโตเกียวก็เริ่มรู้จักและต้องการที่จะเอาชนะเพื่อชื่อเสียงของโรงเรียนตัวเองทั้งนั้นและตัวละครที่ออกมาในเขตอื่นก่อนใครก็คือ โอนิซึกะ จากโรงเรียนในเขต ชิบุยะ ทั้งโหดและมีฝีมือ ไหนจะ ยาคุชิจิ จากโรงเรียนในเขต อาซากุสะ ผู้มีความคล่องแคล่ว ฝีมือแทบไม่แพ้มาเอดะเลย และสุดท้าย  คาไซ  จากโรงเรียนในเขต อิเคะบุคุโร่  โดย มาเอดะ โอนิสึกะ ยาคุชิจิ และ คาไซทั้ง 4 คนนี้ถูกยกย่องให้เป็น 4 จตุรเทพแห่งโตเกียวเลยทีเดียว และแล้วจุดพีคของเรื่องนี้ก็มาถึงเมื่อศึกโรงเรียนในจังหวัดโตเกียวของทั้ง 4จตุรเทพจบลง  การมีปัญหาข้ามจังหวัดก็มาถึง

     ศึกในครั้งนี้ โรงเรียนในโตเกียวต้องเจอกับโรงเรียนจาก โอซาก้า ที่นำโดย คาวาชิม่ะ นักเลงนักเรียนที่โหด ห้าว และแข็งแรงมากๆ ถึงขนาด งอเหรียญได้ด้วยมือเดียว ที่พอดีมาทัศนศึกษาที่เขต อิเคะบุคุโร่ของถิ่น คาไซ จึงได้โอกาสจัดการกับพวกนักเรียนในจังหวัดโตเกียวไปด้วยเลย แต่ทว่าพวก จตุรเทพ ทั้งหมดก็ถึงคราวที่รวมตัวกันเพื่อปกป้องศักดิ์ศรีของจังหวัดโตเกียวเอาไว้ ต้องบอกไว้เลยว่ามันส์และประทับจริงๆกับจุดนี้ เท่สุดๆแถมในช่วงท้ายก็ยังมีประโยคเด็ดที่คมมากและผมก็ชอบมากๆด้วย เป็นประโยคหนึ่งซึ่งมาเอดะพูดกับคาวาชิมะ ก่อนที่เหตุการณ์เลวร้ายที่สุดทั้งหมดจะจบลงอย่างเข้าอกเข้าใจกันว่า... 

"กำลังไม่ได้ก่อเกิดความเชื่อใจ... ความเชื่อใจตะหากที่ก่อเกิดกำลัง..."

     และก่อนจบเรื่องนี้ ศึกสุดท้ายของมาเอดะก็ข้ามไปยังจังหวัดโยโกฮาม่าเลยทีเดียวกับตัวละครใหม่ที่ชื่อ ชิราอิ  แต่ผู้เขียนกลับปิดฉากได้สุดเท่ห์ด้วยการใส่ความรัก เป้าหมายของตัวละครเอกโยงกันไปเพื่อให้การปิดฉากของชายชื่อมาเอดะจบลงอย่างสง่ามาเอดะก็ได้ก้าวเข้าสู่การทำความฝันที่จะเป็นนักมวยอาชีพแชมเปียนโลกได้เป็นจริงอย่างน่าประทับใจ

     สุดท้ายนี้ขอฝากการ์ตูนเรื่องนี้ที่ชื่อว่า "จอมเกบลูส์ "  ให้พี่น้องทุกคนได้ลองอ่านกันดูครับ
การ Reviwe ในครั้งนี้มีคำพูดและความคิดของตัวผมเองและส่วนหนึ่งเอามาจากเว็ปบล๊อคออนไลน์ของ  cartoon7club ด้วยเนื่องจากมีแนวคิดและคำพูดที่ค่อนข้างตรงกับในความคิดและใจผมมากจึงขออนุญาตินำมาเป็นส่วนหนึ่งของเนื้อหาในครั้งนี้ครับ